Σε μια οικονομία της παγκοσμιοποίησης, είναι ίσως προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι χώρες όλο και περισσότερο εμπόριο με κοντινότερους γείτονές τους. Μία εξήγηση είναι γεωγραφία: όπως χώρες έχουν μειωθεί τους δασμολογικούς φραγμούς, τη σχετικά μεγαλύτερη σημασία του κόστους των μεταφορών κάνει εγγύτητα το θέμα περισσότερο. Σύμφωνα με το νέο εμπόριο θεωρία, αυτό επίσης παράγει κέρδη από οικονομίες κλίμακας. Αλλά ένας άλλος λόγος για την γρήγορη ανάπτυξη στο εμπόριο μεταξύ κοντινές χώρες μπορεί να είναι λιγότερο ευνοϊκές. Τον πολλαπλασιασμό των περιφερειακών εμπορικών συμφωνιών μπορεί να προκαλούν τους γείτονές στις συναλλαγές με το άλλο όταν θα ήταν πιο αποτελεσματικό για τους για την εξαγωγή και την εισαγωγή από μακριά. Στο παρελθόν 50 χρόνια περισσότερα από 150 περιφερειακές εμπορικές συμφωνίες έχουν κοινοποιηθεί της γενικής συμφωνίας δασμών και Εμπορίου (GATT) ή του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), περισσότερα από τα οποία είναι ακόμα σε ισχύ. Περίπου οι μισές από αυτές, συμπεριλαμβανομένων των μερικές αναθεωρήσεις από προηγούμενες συμφωνίες, έχουν οριστεί από το 1990. Είναι το πιο γνωστό, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η βορειοαμερικανική συμφωνία ελεύθερων συναλλαγών (NAFTA) και της Mercosur στη Νότια Αμερική. Υπάρχουν δεκάδες άλλα παραδείγματα. Οικονομολόγοι έχουν γενικά είχαν δείξει περιορισμένο ενθουσιασμό για τοπικισμό, για δύο λόγους. Κατ ' αρχάς, ανησυχούν ότι η προσφορά προτιμησιακών τιμολογίων θα προκαλέσει εμπορίου να ρέει με αναποτελεσματική τρόπους, μια διαδικασία γνωστή ως εκτροπής του εμπορίου. Σε έναν τέλειο κόσμο, εμπόριο πρότυπα που θα καθοριστούν με συγκριτικό πλεονέκτημα: το συγκριτικό κόστος καθιστώντας διαφορετικά είδη τον εαυτό σας σε αντίθεση με την αγορά τους από διάφορες χώρες. Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες εισαγάγουν Μεξικού τηλεοράσεις, απλώς και μόνο επειδή τα Μεξικού εμπορεύματα άνευ δασμών, ακόμη και αν η Μαλαισία έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στην τηλεόραση κατασκευή, το κύριο όφελος του εμπορίου θα χαθούν. Η δεύτερη ανησυχία είναι ότι τοπικισμός θα εμποδίσει τις προσπάθειες για την ελευθέρωση του εμπορίου σε ολόκληρο τον κόσμο. Ένας προεξέχων κριτικός , Jagdish Bhagwati, οικονομολόγος στο Πανεπιστήμιο Columbia στη Νέα Υόρκη, έχει περίφημα είπε ότι οι περιφερειακές εμπορικές περιοχές είναι «προσκόμματα» αντί «δομικές μονάδες», με την απελευθέρωση του παγκόσμιου εμπορίου. Εκεί είναι καμία σαφής θεωρητική απάντηση στο ερώτημα κατά πόσον οι περιφερειακές εμπορικές συμφωνίες είναι καλό ή κακό, και τα εμπειρικά πορίσματα αμφισβήτησης. Σε γενικές γραμμές, όμως, φαίνεται πιθανό ότι είναι καλύτερα να έχουν περιφερειακές ομάδες που είναι ανοικτή στον υπόλοιπο κόσμο από ομάδες που είναι κλειστά.